Samhain begon al vroeg dit jaar, weken of misschien zelfs al maanden van te voren werd er een transformatie in gang gezet, werd er losgelaten wat niet langer van nut was, opgeslagen wat zijn nut had bewezen. Ik ben diep gegaan, heb alle kieren en gaten van mijn ziel van mijn zijn uitgediept. Er bleef weinig over, dat was soms beangstigend, ik voelde de leegte en ik voelde er mij ongemakkelijk bij. Soms echode de woorden 'als het maar goed voelt door mijn hoofd', en dan dacht ik wat nu goed voelen, nee dit voelt helemaal niet goed, dit doet pijn, maar ik weet dat het uiteindelijk goed zal zijn.
Ik wilde geduldig zijn, maar er gebeurde niets. En hoewel ik voelde dat dingen niet langer van mij waren en ik ze los liet, voelde ik op een gegeven moment dat er meer moest gebeuren, dat ik alles in de ogen moest kijken en er afscheid van moest nemen, daadwerkelijk loslaten.Natuurlijk neem ik alles wat ik geleerd heb en ervaren heb altijd met mij mee, het is een soort van random toegankelijk archief dat geactiveerd wordt wanneer er op de juiste knop gedrukt wordt, alles voorhanden voor als ik het nog eens nodig heb. Maar er is veel ruimte ontstaan, ruimte voor nieuwe ideeën, nieuwe vaardigheden, creativiteit. Ik hoef het nog niet direct in te plannen, ik kan mijn tijd nemen en geduldig zijn tot iets zich aandient. Ik heb dat nodig af en toe opnieuw te beginnen, zonder het oude weg te doen, het is de manier waarop ik groei en ik mezelf losmaak van oude patronen. Wat dat betreft ben ik het nieuwe heksenjaar goed begonnen, het zware werk dat nu voorbij is kunnen we snel weer vergeten.
In de visuele wereld ging het heel anders, samen met Grote Meid (oudste kleindochter van 6) hadden we een seizoensaltaar gemaakt in de herfstvakantie van de walnoten, eikels, kastanjes, bladeren en veren die we hadden gevonden. In het midden zetten we een kaarsje. Dat was eigenlijk alle versiering die er was. Vorig weekend had ik mijn schouder geblesseerd en daar heb ik bijna de hele week niets mee kunnen doen. Het komt wel dacht ik ook. Maar zaterdag vergat ik bloemen te halen omdat ik om moest rijden. Ik had wel al eerder drie kaarsen in mooie kleuren gekocht. Toch zette ik in de kaarsenstandaards de oude kaarsen op mijn alternatieve altaar bij de haard. Zolang ik nog met het oude bezig zou zijn, zouden de oude kaarsen blijven branden. Pas toen ik daarmee klaar was was het tijd voor de nieuwe kleuren die ik intuïtief gekozen had. Het enige andere item dat op het altaar stond was de schedel van het ram, Samhain zonder kan gewoon niet. De schedel staat voor het vergankelijke en voor de voorouders voor mij.
Vrijdagmiddag liet ik bij Mystiek de kaartleggen, ik was dat al eerder van plan geweest maar toen had het me aan tijd ontbroken, waarschijnlijk omdat nu een beter moment daarvoor was. Wat een bevestiging gaven die kaarten me en ook een geruststelling zat erbij. Ik ga een mooie tijd tegemoet.
Tineke de kaartlegster begon al voor ze de kaarten had gelegd over hoe belangrijk creativiteit voor mij was. Creativiteit had ik me het afgelopen jaar tot doel gesteld als iets wat ik graag wilde maar toch moeilijk op gang kwam al heb ik toch wel wat creatieve prestaties verricht, het was het toch niet helemaal. Ook de bovenliggende kaart bleek over creativiteit te gaan, dus ik ga ervan uit dat dat dit jaar nog meer invulling zal krijgen. Natuur en muziek kwamen om het hoekje kijken. De rest houd ik even voor mezelf.
Daarna ging ik naar de open jaarfeestviering van Anke Zack in Djoj in Rotterdam. Heel fijn weer lieve vriendjes en vriendinnetjes ontmoeten en met elkaar een fijne viering neerzetten. Het was heerlijk om de energie te ervaren en die te delen met elkaar.
Dus toen het werkelijk Samhain was en ik tevreden was met mijn sobere altaar, de simpele hapjes en het vuur in de haard, de heerlijke wijn in mijn glas, ik mijn feestje al gevierd had en ook de kaart al was gelegd, heb ik mij creatief bezig gehouden met het oefenen van dingetjes uit de natuur te tekenen en daarbij mijn intentie voor het komende jaar te schrijven en het woord waar het dit jaar allemaal omdraait. Creativiteit, het woord van vorig jaar kan je daar zeker ook in terug vinden. Mijn woord voor het komende jaar is, met dank aan mijn vriendin Gonn die mij ermee bekend maakte, Wabi Sabi. Het betekent zoiets als de schoonheid van imperfectie. En mijn doel is omdat begrip te doorgronden en me eigen te maken. In de Happinez van deze maand is een artikel gewijd aan Wabi Sabi, voor wie er wat meer over wilt weten.
Ik ben tevreden met hoe alles verlopen is, al was het heel sober, het was precies goed voor mij. Ik hoop dat jullie ook genoten hebben van jullie Samhain activiteiten en wens jullie een mooi heksenjaar toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten