zondag 20 maart 2016

Magische wandeling - De paden van de godin zijn ondoorgrondelijk



Vanmiddag maakten we met Ordinary Witches een Magische wandeling op Landgoed Clingendael.

Zodra ik arriveer op de plaats waar we hebben afgesproken beginnen er wat regendruppels te vallen. Dat hadden we niet afgesproken bedenk ik me, alleen bewolking. Terwijl we op de andere deelnemers wachten blijf het rustig maar gestaag door regenen, ook als we op de plek arriveren waar de eerste oefening zou plaats vinden regent het nog. Ik schud daar maar even een aardingsoefening uit mijn mouw (lees spiekboekje) omdat Caja, mijn partner in het magische gehinderd door de regen nog niet is gearriveerd. We vervolgen onze weg en ergens tussen deze en de volgende locatie raakt de groep compleet en stopt het met regenen. Oh wat een zegen.

Ach en daar doen we de geplande aardingsoefening toch ook maar, en ik weet meteen weer waarom ik deze oefening zo waardeer, de woord keuze sluit zoveel beter bij hekserij aan dan die ik even uit het boekje had gehaald. Ik vertel wat over het verloop van de activiteiten die op deze plek, het beukenbos, gaan plaats vinden. Allereerst is er een visualisatie over de het karakter en de aard van de beuk. Dan een mooi gedichtje over bomen en vervolgens nog een korte visualisatie over de beuk, waarna ieder een boom mag uitkiezen om zich mee te verbinden.

Ondertussen verstopt Caja in de Rozentuin de zakjes met eieren. In sommige zakjes zit ook een kristal. Als wij daar arriveren legt ze uit dat je met gebruikmaking van wichelroede en pendel de zakjes met eieren mag gaan zoeken. Daarna meten we ook nog elkaars energieveld met de wichelroede.

We vervolgen onze weg naar de kabouterboom, waar we onze voorjaarsoffers achterlaten. We hangen wat wensen in de boom en Caja en haar vriend hebben kleine altaartjes in sigarenkistjes gemaakt en ik heb een steen met een godin versiert, die steen is overigens al verdwenen voor wij de plek verlaten. Een kleine jongen steekt de steen in zijn zak. De paden van de godin zijn ondoorgrondelijk, dat blijkt maar weer eens. Omdat er mensen zijn die de groep al moeten verlaten sluiten we daar ook het magische deel van de middag af en eten we de potluck van fingerfood. En uiteindelijk besluiten we met een sumbel waarbij er drie wensen door ieder worden gedaan. Degene die nog tijd hebben wandelen nog een stukje door en de anderen haken af.


Wat was het een heerlijke middag en wat heb ik genoten, ik ben helemaal bijgetankt en heb het gevoel dat het voorjaar nu echt is begonnen.