Vriendinnen

Waar ik nu op dit moment het meeste naar verlang is rust. Gewoon dat mijn leven zomaar voorbij kabbelt als een rustig stroompje, waar je je op kunt laten drijven, terwijl het licht dat door de bladeren boven je prachtige patronen maakt en de heerlijkste geuren je neusgaten bereiken. En dat allemaal onder de juiste temperatuur met een zacht briesje wind….

Dromen….. dagdromen….. de tijd zomaar voorbij laten gaan. En onderwijl voel je je perfect gelukkig. Het is niet dat ik ongelukkig ben nu….. ze zijn er vaak genoeg die geluksmomentjes, ik word dan ook gelukkig van de meest simpele dingen. Van lieve vriendinnen en dochters, die het begrijpen wanneer het even moeilijk is en je wat woorden van troost toe sturen of in je oor fluisteren. Die je je gedachten even ergens anders op laten focussen.

Maar het is moeilijk te verkroppen voor mij, wat er gebeurt is, ik voel me zo verraden, zo misbruikt. Het is niet de eerste keer, maar ik had me voorgenomen dat het me nooit meer zou overkomen. Maar toch stelde ik mijn hart weer open…. het leek zo leuk….. het was zo leuk……. en ineens is het weer afgelopen….. omdat ik niet tegen het verraad en de ontrouw kan. Een vriendin die iets niet zegt, omdat het onderwerp al eens langs is gekomen. Ik pijnig mijn hersens, durf ze het me niet te zeggen dat zou ik zo fout vinden een goede vriendin die bang is om iets tegen mij te zeggen. Of erger nog ze heeft gewoon schijt aan wat ik vind en de gevolgen voor onze vriendschap, dat het haar hoegenaamd helemaal niets kan schelen wat het met mij doet, als zij maar kan doen wat ze wil doen. Het gekke van alles is nog dat ze gewoon kan doen wat ze wil doen, dat ik haar nooit gezegd heb dat dat niet kan. Ik heb haar alleen laten weten, dat ik er moeite mee heb, dat mijn vriendschappen niet meer exclusief zijn, dat het wel lijkt of iedereen vrienden wilt worden met mijn vrienden. Stel jezelf eens voor, hoe jij  je zou voelen als dat zo was? Er werd dus verzwegen dat ze ging logeren bij mijn vriendin, maar ja mijn vriendin deed niet mee aan het verzwijgen, dus ik wachtte geduldig tot ze het zou vertellen, wat niet gebeurde. Nee ik ben niet boos dat ze daar ging logeren en nee ik had ook nooit gezegd dat dat niet mocht. Ik ben boos en gekwetst door het verzwijgen, doordat ze zelfs bereidt was onze vriendschap daarvoor op te offeren en alles wat we samen deelde. Want het is niet zo dat ik geen contact meer zocht met haar, zij zocht geen contact meer met mij en laat de indruk bestaan dat dat andersom is.

En goh we hadden samen nog een vriendin. Die denkt dat ze partij moet kiezen en die blijkbaar voor haar gekozen heeft. Die alleen nog maar contact legt en reageert op plaatsen waar de eerste dame het niet kan zien. Die mij feliciteert in een berichtje in plaats van openlijk. Die bij onze laatste ontmoeting zei, ‘Eigenlijk heb ik veel meer gemeen met jou!’, een opmerking die ik toen nog niet kon plaatsen. Ze stuurt me berichtjes, met dat ze me zo mist, en hoopt dat ze me daar of daar kan zien. Vage afspraken, die ze de volgende week weer afzegt en meteen ook weer nieuwe maakt. Ook haar heb ik niets misdaan. Ik krijg opmerkingen van mensen dat ik niet zo hard moet zijn, maar ik ben niet hard geweest, ik heb zelfs niet met ze gesproken. Het is allemaal invulling en roddel en nooit iets wat echt plaats heeft gevonden. Maar ik ben er diep door gekwetst. Buiten dit wordt er over nog veel meer geroddeld, krijg ik rare mailtjes van mensen waar ik helemaal geen contact mee heb over dingen die nooit gebeurt zijn.

Ik vind eerlijk communiceren net zo moeilijk als jullie, maar ik doe het toch! Ik loop niet weg van de dingen die ik moeilijk vind. Ik zal niets doen om mensen bewust te kwetsen al kan je dat niet altijd voorkomen als je eerlijk communiceert, mensen kunnen niet altijd tegen de waarheid hoe zacht je hem ook overbrengt. Ik vind het eigenlijk allemaal behoorlijk puberaal en niet getuigen van levenswijsheid, hoezeer het me ook spijt omdat te moeten zeggen. Ik legde alleen mijn hart voor jullie open toen ik zei dat ik er moeite mee had dat mijn vriendschappen niet zo exclusief meer zijn. Ik heb nooit iemand iets verboden, dat zou niet in mijn opgekomen zijn.

Omdat ik niet tegen het geniepige en stiekeme kan heb ik de dames uit mijn facebook vriendenlijst gehaald, maar toen hadden zij al afstand van mij genomen, ik heb enkel de knoop doorgehakt.

Ik wil het hele gebeuren graag loslaten en een plekje geven, me richten op wat me wel vreugde brengt. 

Ik heb gelukkig goede vriendinnen, die me ondersteunen en dragen als ik het moeilijk heb. Die me opbeuren en weer laten lachen, waar mee ik heerlijk gek kan doen, of diepe serieuze gesprekken kan voeren, glaasjes wijn kan drinken, die me de waarheid zeggen en ook mijn eerlijke mening vragen, we zijn het niet altijd eens, we zijn het soms faliekant oneens, maar we accepteren elkaar en houden van elkaar. 

Dank jullie dat je mijn vriendin bent, je weet wie je bent. Ik hou van jullie!

Als er een deur dicht gaat, gaat er ook weer eentje open

Het lijkt tot dusver wel het thema van dit jaar. Er gingen wat deuren dicht, maar er gingen er ook heel veel open en ik heb zomaar het gevoel dat er nog wel meer deurtjes open zullen gaan. Er staat er ook nog eentje op een kier.

Allereerst stopte ik met wat activiteiten, ik zei het Huis van de Grootmoeders vaarwel en de soulcollages die ik daar maakte, niet omdat ik het niet meer leuk vond of ongezellig, maar op een gegeven moment ervaarde ik zo'n vaste middag in de week als iets dat me teveel bond en afhield van de andere dingen die ik ook wilde doen. En voor mij klopte dat ook, nu ik wat flexibeler was kwam ik aan de leuke dingen toe, die ik opzij schoof, want eerst moet dit of dat klusje gedaan worden voor ik dat van mezelf mocht er rekening mee houdend dat ik donderdag naar de soulcollages ging en vrijdag naar yoga.

Met yoga had ik eigenlijk niet willen stoppen, maar het ging niet meer, steeds vaker had ik na de les klachten die gerelateerd waren aan de reuma die zich de laatste tijd als een gek in mijn lichaam gemanifesteerd heeft. Dus enige tijd na het stoppen met de soulcollages stopte ik ook met yoga.

Vriendschappen werden verbroken, niet door mij, maar blijkbaar wel ingegeven door de manier waarop ik alles boven tafel wil hebben en het gebrek aan eerlijkheid en openheid waaraan ik in een vriendschap grote waarde hecht. De andere persoon trok zich van mij terug, maar door mijn uitgesproken mening ben ik de boeman. Ook mensen met een uitgesproken mening hebben een hart dat gekwetst kan worden en het mijne is zeker gekwetst. Maar de deur is toe dus ik  zet er een punt achter. Een andere vriendin zie ik ook niet meer, blijkbaar denkt zij dat zij een keuze moet maken, maar waarom? Gevolg is dat ze elke 'vage' afspraak die ze overigens zelf maakt, al weken lang afzegt. Dat ettert en kwetst me vervolgens nog meer, zelfs elke keer dat ze belangstellend aan me vraagt hoe het met me gaat en me vertelt dat ze me zo mist. Het gaat om de daden hè!

Maar andere vriendschappen bloeide dan weer op en open, en sommige blijven nu eenmaal altijd bestaan, ondanks dat je elkaar niet elke dag ziet. Ik ben blij met de vrienden die ik heb ook als ik het niet met ze eens ben, dat hun mening me soms niet aanstaat heeft niet als gevolg dat zij mij niet meer aanstaan, ik hou gewoon net zoveel van ze. We weten van elkaar dat we niet perfect zijn, maar we accepteren dat. Ik ben blij met de deuren die altijd open staan en met de deuren die geopend werden.

We begonnen met de Magische Wandelingen, waarbij we ook wat aardings-, verbindings- en meditatie oefeningen doen. Of in combinatie daarmee een bezoek brengen aan een bijzondere tuin. zoals afgelopen keer de Japanse Tuin. Ik geniet erg van deze wandelingen met een groep leuke mensen in de natuur.

Nog een deur die open ging is de Rode Tent die ik samen met Laura (inhoudelijk) organiseer, maar waarbij de hulp van Yvon zeker niet uitgevlakt moet worden, zeker in de opstart fase niet. Het is heerlijk omdat met een groepje mooie vrouwen te organiseren voor andere mooie vrouwen. We moeten er natuurlijk ook nog een beetje ingroeien, maar ik vond de eerste al echt heel fijn en hopelijk worden de andere nog mooier.

En afgelopen weekend stonden we dan op Fete de la Nature bij Stadsboerderij het Waaygat, waar we uitgenodigd waren om het festival te openen en te sluiten en en wat activiteiten te begeleiden. Laura was er deze keer in de hoedanigheid van Sprookjesjuf. We hebben een leuk openings- en sluitingsritueel gedaan met de leden van Ordinary Witches en de bezoekers van het festival. We hebben veel bezoek aan onze kraam gehad en er zijn diverse consulten gegeven en zelf gemaakte heksenspulletjes verkocht. We hebben allemaal genoten en ik misschien wel het meeste, want ik vierde meteen mijn verjaardag. En ik vond het een perfecte manier om het zo te doen. Ook een prachtige deur die open ging.

Maar helaas ging er ook nog eentje met een knal dicht! De locatie waar we altijd het Ordinary Witches Café hielden heeft zijn deuren gesloten. En de nieuwe onderneming die er zit is niet geschikt om daar een heksencafé te houden..... dus we moeten opzoek naar een nieuwe locatie. En dat is jammer want het was voor ons echt een super locatie, heerlijk dicht bij het station en vrij rustig, zodat het makkelijk was om met elkaar te communiceren.

In blijde afwachting van meer open deuren, verheug ik me op alle verrassingen die daar uit voort komen.

Japanse tuin - Een Magische wandeling

Het was al voor de derde keer dat we met Ordinary Witches een bezoek aan de Japanse tuin op Landgoed Clingendael brachten, deze keer als onderdeel van een Magische wandeling.

De tuin stond er weer prachtig bij en ondanks de drukte, het was de eerste openingsdag, hebben we daar erg van genoten. Ik ga zeker nog een paar keer van de tuin genieten in de komende zes weken, misschien zelfs nog een wandeling organiseren.

Met onze aardingsoefening gaven we de Amerikaanse beuk die onder de zwammen zit, maar toch nog sterk lijkt onze overvloedige energie, zodat we hem konden bijstaan tegen het zwammengeweld. Wel mooi om te zien overigens

Het was de eerste mei, dus het kon niet anders dat we in onze visualisatie contact met de meidoorn zouden maken en dat deden we dus ook. Het orakel dat Yvon en ik voor Fete de la Nature hebben gemaakt werd uitgeprobeerd en goed ontvangen, net als het bedeltjes orakel. 

Ook de nazit in het theehuis was heel gezellig. Ik zeg een goed bestede middag en prachtig mooi weer.