Een week lang geleide meditatie

Meditatie ervaar ik als zeer heilzaam, het kalmeert me op een prettige wijze. Maar ondanks dat is het me nog nooit gelukt om het langer dan een paar weken achter elkaar vol te houden. Op een gegeven moment kwam ik er niet meer aan toe. Er kwam iets tussen of ik vergat het en op een gegeven moment was ik het helemaal vergeten. Ik wil het weer een nieuwe kans geven en ga low profile beginnen met een geleide meditatie die ik op cd heb. Het is een seizoensmeditatie over de herfst. Ik wil deze meditatie zeven dagen achtereen doen. Het liefst in de ochtend, maar mocht dat niet lukken, dan op een ander tijdstip.

Dag 1
Ik geniet van de rustige stem die me begeleid op deze meditatie. Ik kan goed meegaan in het beeld dat geschetst wordt, maar geef er op sommige punten mijn eigen draai aan. Ik voelde de rust die over mij heen komt, een rust die even verstoort wordt door een kleine onrust toen er gevraagd werd waar ik op dat moment stond. Er kwam niets naar boven het bleef stil, toen ik besloot te accepteren dat er niets kwam, kwam ook de rust weer terug. Even kwamen er beelden naar boven van de tekeningen die ik de afgelopen dagen heb gemaakt, maar ook die vervaagde al snel. En daar was de stem alweer die me naar het afronden van de meditatie toe praatte. Ik was na afloop enigszins teleurgesteld over de duur van het gedeelte waarin je gedachten de vrije loop hadden, dat was iets te kort naar mijn zin. En ik kreeg meteen al de neiging om de tijd dat ik met deze meditatie bezig was te verkorten naar minimaal drie keer en maximaal zeven. Zodat ik speling heb als ik deze toch niet volhoud.

Dag 2
Vandaag bleek al meteen hoe snel het mis kan gaan met een goed voornemen. Ik was van plan geweest om de meditaties direct na het opstaan te doen. Maar geen moment dacht ik eraan, pas toen ik tegen een uur of één ergens het woord meditatie las, dacht ik 'o jee, vergeten',  Ik deed mijn meditatie dus pas in de middag, dezelfde die ik gisteren deed en van plan ben de hele week vol te houden. Alles verliep heel rustig en daar genoot ik ook echt van, maar ook deze keer was de tijd te kort om te bedenken waar ik sta en wat ik met mijn leven wil, het stoorde me alleen niet zo. Gedachten aan mijn gezondheid kwamen naar boven en het idee dat ik mijn plannen daarop zou moeten aanpassen. Vervelend vind ik wel dat je in het beging een touw met anker aan je stuit naar beneden laat waar energie langs naar boven komt, tot in je voeten, dan ben ik even uit mijn concentratie. Voor de rest van de tijd kon ik mij goed richten op de meditatie en voelde ik me na afloop ontspannen.

Dag 3
Het lijkt erop of ik me al minder stoor aan het anker en de wat mij betreft te korte tijd om je gedachten te laten komen. De tijd is nog steeds te kort voor de vragen die ze stelt, maar ik heb besloten zelf de vragen te vereenvoudigen. Alsof het opschrijven tot acceptatie heeft geleidt. Als dat zo is dan schrijf ik nog maar iets op waar ik mijn bedenkingen bij heb. Aan de aarde energie wordt enkel aandacht besteed tot het moment dat het bij je voeten naar binnen komt, daarna wordt het meteen losgelaten en wordt er over gegaan op de universele (licht)energie. Je wordt geleidt in hoe deze energie zowel langs de buitenkant van je lichaam gaat als hoe hij heel je lichaam opvult, tot in de puntjes van je tenen en ook zelfs plasjes bij je voeten achterlaat. Dat vind ik een gemis, ik als heks met zo met de kracht en de energie van de grote moeder verweven, dat ik het moeilijk vind dat deze sterke en zuiverende vrouwelijke kracht ondergeschikt gemaakt wordt aan het 'licht' dat van elders komt. Alleen op het licht gericht zijn is meer iets voor lichtwerkers. Ik hou hierin meer naar het zoeken naar de balans, al besef ik dat steeds één van beide zal domineren en de gemene deler de balans zal zijn. Grappig is wel dat juist het schrijven over mijn ervaringen met geleide meditatie deze week voor de inzichten zorgen. De meditatie zelf ervaar ik toch wel als een rustgevend moment, ondanks de dingen die me minder bevallen, voel ik me tijdens de meditatie kalm en ontspannen. En de gedachten die deze keer op kwamen daar kan ik wel wat mee. Een valkuil die ik kan vermijden door er niet in mee te gaan, zonder me af te sluiten. Dat zou toch moeten lukken.... we zullen zien.

Dag 4
Geleide meditatie is makkelijk vol te houden, mits je het niet vergeet natuurlijk. Je drukt op een knop en gaat zitten en dan begint het, je volgt de stem. Deze keer besloot ik om zelf de rode aarde energie mijn lichaam in te laten vloeien, terwijl de stem nog wat dingen over ademhaling vertelde die bij mij als vanzelf gaan. Het gevolg was dat de wit gouden energie die via mijn kruin binnen kwam zich vermengde met de rode aarde energie en zo een geel gouden energie werd. Het voelde zeker iets aardser en ook warmer, meer mezelf. Ik blijf de tijd dat je losgelaten bent van de stem als te kort ervaren, al kwam er deze keer wel een heel tevreden gevoel over me. Ik heb wat dingen gedaan die me tevreden stemmen en dat gevoel komt in de meditatie terug.

Dag 5
Ik voel me brak, ik heb eigenlijk meer slaap nodig maar ik moet opstaan omdat ik naar yoga wil. Ik voel brak, voor, tijdens en na de meditatie. Als voel ik me erna wel iets rustiger. Het aarde naar boven halen blijf ik doen, dat is prettiger voor mij, net als dat mijn stoel niet in een weiland staat maar op een heuvelrug in mijn favoriete wildpark. Ik was de eerste keer al op die plek aanbeland zonder dat ik wist dat er damherten in de meditatie voor kwamen. Maar dat is de plek waar vanuit ik de damherten kan zien. Ik zit daar natuurlijk onder de walnotenboom waarvan ik twee takken meenam, van één van beide heb ik al een stafje gemaakt, de ideeën voor de anderen krijgen de laatste dagen steeds meer vorm. De vraag waar ik op dit moment in mijn leven sta kan ik nog niet beantwoorden, na alles wat ik de afgelopen tijd heb losgelaten is er veel plaats voor een nieuw doel een nieuwe passie, maar die zal zich pas aandienen als het de juiste tijd is, daar vertrouw ik op. Wel heb ik wat kleine dingen opgepakt, zoals de dagelijkse meditaties, en dagelijks creatief bezig zijn, ik ben weer begonnen te lezen ook al vind ik het nog steeds moeilijk om mijn aandacht erbij te houden.

Dag 6
Heerlijk, heerlijk, heerlijk! Nu ik al mijn irritaties met open vizier tegemoet getreden ben en mijn eigen kleine aanpassingen heb gemaakt kan ik ten volle genieten van de meditatie, goed dat ik toch door gegaan ben en niet na drie dagen al gestopt ben. Ik ben zelfs in een lichte trance geraakt. En ik besef dat ik tevreden ben met mijn leven op dit moment, ook al is er geen vast omlijnd doel, ik vind de dingen die ik doe leuk, ik wil wel nog wat meer aandacht geven aan de dingen die ik niet zo leuk vind en zorgen dat ik ze niet langer als een probleem zie en daarbij moet ik me dan richten op het resultaat waar ik dan weer wel blij van wordt.

Dag 7
Vandaag moet ik een keer over nieuw beginnen, omdat ik er niet meteen goed inzit, en dat terwijl ik van tevoren wierook en een kaarsje heb aangestoken en floridawater heb gebruikt. Daarna gaat het goed en geniet ik van deze meditatie die ik op sommige punten aan mijn eigen wensen heb aangepast. Na afloop voel ik mij volkomen relaxed.

Ik heb deze week gebruik gemaakt van het 1 CD luisterboek van Ina Fidder, 'Mediteren in jouw seizoen'. De hele week heb ik gebruik gemaakt van dezelfde meditatie 'herfst'. Ik ervoer het als een makkelijke manier om in het dagelijkse ritme van meditatie te komen. Al moest ik wel wat persoonlijke weerstand overwinnen bij de inhoud van de meditatie, dat is uiteindelijk gelukt. Het is zeer geschikt voor beginners in meditatie en om even bij het desbetreffende seizoen stil te staan.

Volgende week; trance-reizen