Ook bij de workshops op het Sjamanistisch Festival in Rotterdam waar ik zaterdag was, had ik daar last van. Ik heb overigens ondanks dat een heel fijn festival gehad. De oorzaak dat bepaalde dingen niet zo goed gingen lag geheel bij de staat, het vacuüm, waar ik me in bevind. Gedurende de eerste heling/trancereis kwam ik al veel eerder uit de trance dan de bedoeling was, maar ik genoot daarna nog net zo van het gezang en de trommels. Bij de tweede trancereis ging ik in eerste instantie helemaal mee zolang het over bomen ging, maar toen er gezegd werd "En dan staat daar je krachtdier", bleef het bij mij helemaal leeg, geen krachtdier kwam en mijn trance werd verbroken. Gelukkig was de oefening bij de laatste workshop erg kort en hoefde we alleen maar het vuur op te laden, zodat ik hem helemaal mee kon doen.
Hoewel al mijn kennis en ervaring opgeslagen ligt, kan ik er door het vacuüm niet bij komen. Ik heb het gevoel dat er nieuwe dingen op mijn pad gaan komen, die ik onbevooroordeeld tegemoet moet treden. En hoewel ik me de laatste tijd van veel dingen heb losgemaakt, is dat misschien nog niet genoeg geweest. Hoe blanco moet je zijn, hoe blanco moet je worden of kan je worden, om iets heel nieuws te beginnen. Maar misschien heb ik het ook mis en is dit alles wat er nog is. Maar eigenlijk hoop ik dat dit verhaal nog wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten